Kurbağa gölün kenarında kalır ne zaman güneş çıkar. Göle doğru giderken de yolda sırtı çatlar ölür esnafın da durumu bu.
1936 doğumlu terzi Cevat YAZICIOĞLU terzilik sanatına 1942'de çırak olarak başlamıştır. Askere görevini tamamladıktan sonra ilk iş yerini açtı. Terziliğin uzun yıllar bir kazanç kaynağı ve kar payı olduğunu söyleyen Cevat amcamız mağazaların açılmasıyla el sanatlarının da terzilik gibi iş yerlerinin bir son olduğunu belirtiyor. Teknolojinin gelişmesiyle bir pantolonun 14 dakikada, bir ceketin 2 saatte dikildiğini, kendisinin 350-400 liraya diktiği elbiseyi mağazada 150 liraya satıldığını ve Çin malı kumaş kullanıldığını söylüyor bu arada bizim yerli kumaşımızın kaliteli olduğunu ama vatandaşımızın ekonomisine Çin malı kumaşların daha yakın olduğu için onları tercih ettiğini de söylüyor. Hükümetin fabrika kurulumu için verdiği faizsiz kredileri uygun bulmadığını anlatan Cevat amca iş piyasasının ve küçük esnafın canlanması için faizsiz kredi vermeyerek üretilen ürünü satarak ürün alma taraftarı. Kendisinin gazeteleri ve basını takip ettiğini esnaflar ile sanatkârlar ile ilgili hiç bir yazı ve bilginin yazılmadığını da söylüyor. Terzi Cevat Amca’nın hükümetten isteği sanatkâr ve esnaf için iş sahası oluşturulması ve buradaki insanların sanatlarını icra etmesidir. Yol kenarlarında ki tezgâhlardan da şikayetçi olan YAZICIOĞLU belediyenin bunları denetlemesi, bizzat kendisinin teftiş etmesi gerektiğini dile getiriyor. Eski bir usta olan YAZICIOĞLU, ekonominin batması nedeniyle ustaların yanında çırak olarak çalışmak istenmediğine de değiniyor. Görünen o ki Öyle günler gelecek ne bir ayakkabıyı tamir ettirecek ayakkabıcı, nede bir fermuar diktirecek usta kalmayacak dedi.
Haber : Serkan ÖZTÜRK
Yorum Yapın